เจ้าแรคคูนกับการกลับมาเพื่อทักทายครอบครัวที่ได้ช่วยชีวิตมันไว้
ความรักและความหวังดีคงเป้นสิ่งหนึ่งที่เราทุกคนมีและสามารถเลือกที่จะมอบมันให้กับคนรอบข้างได้อย่างไม่จำกัด นั้นก็เพราะว่ายิ่งคุณให้มันออกไปมากเท่าไหร่คุณก็จะยิ่งมีมันเพิ่มมากขึ้นเท่านั้นนั้นเอง วันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็เลยอยากจะเอาเรื่องราวน่ารักๆ ของครอบครัวหนึ่งซึ่งได้มอบความรักให้กับเจ้าแรคคูนตัวน้อยไปเมื่อหลายปีก่อน และวันหนึ่งเจ้าตัวน้อยนี้ก็ได้กลับมาเยี่ยมเยียนครับครัวนี้อีกครั้ง นั้นแสดงให้เราทราบว่าความรักและความหวังดีที่มอบให้ไปนั้นมันไม่ได้หายไปและยังคงมีอยู่ในความทรงจำเพียงแต่รอวันที่จะสามารถส่งต่อหรือบอกเล่าความรู้สึกเหล่านั้นเท่านั้นเอง และวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็เลยคัดเอาเรื่องราวน่ารักของครอบครัวนิกกี้โรบินสันกับเจ้าและคุณน้อยที่เธอได้ดูแลมันเมื่อหลายปีที่ผ่านมาก่อนที่จะส่งมันเข้าป่าไปแต่ใครจะคิดว่าหลังจากนั้นมันจะกลับมาหาเธอและครอบครัวอีกครั้งและที่สำคัญ ดูเหมือนว่ามันจะยังคงจดจำสิ่งดีดีที่ครอบครัวนี้ทำให้มันได้อยู่ ความน่ารักของเจ้าแร็กคูนมีมากกว่าที่คุณคิดเยอะและความสนก็เช่นกันอย่างเช่นถ้าคุณไม่รู้จะหามันได้จากที่ไหนก็ลองเงยหน้ามองบนต้นไม้ดูสิแล้วคุณจะพบมันแน่นอน เรื่องราวน่ารักเรื่องนี้เกิดขึ้นที่เมืองหนึ่งในแคนาดาโดยนิกกี้ โรบินสันและลินดา แม่ของเธอ ได้มีโอกาสช่วยเจ้าแรคคูนตัวนี้ แต่มันไม่ได้อยู่ในป่าหรอกนะตอนที่เราพบ เนื่องจากพื้นที่อยู่อาศัยที่อยู่ใกล้กับธรรมชาติอย่างมากของเขตเมืองที่เธออยู่ทำให้บรรดาเจ้าและคูณหรือสัตว์ป่าอื่นๆมักจะออกมาแวะเวียนตามบ้านพักหรืออยู่บนท้องถนนเพื่อหาอาหาร และนั่นก็รวมถึงเจ้าลูกแรคคูนตัวนี้ด้วยซึ่งเราจะเรียกมันว่า Little Hands นะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกันในปี 2560 เจ้าแรคคูน little hands ก็ยังคงเป็นเจ้าเด็กน้อยที่ไม่รู้ภาษาและยืนอยู่ข้างถนนที่มีรถวิ่งผ่านไปมามากมายยังดีที่มิคกี้ไปพบและพยายามพามันกลับบ้านมาดูแล ซึ่งแน่นอนว่าถึงแม้ว่าจะดูแลอย่างดีแต่เจ้า little hands ก็ยังแอบวิ่งหลบไปทั่วอยู่เสมอ © red_pangolin ซึ่งมันไม่ง่ายเลยที่จะตามหาเจ้าตัวเล็กในบริเวณบ้านอันใหญ่โตและมีที่ซ่อนมากมายยังดีที่มิคกี้มีสุนัขที่เลี้ยงไว้และสามารถช่วยในการดมกลิ่นเพื่อตามหาตัวเจ้า little hands ได้ © red_pangolin และในช่วงแรกหลังจากปรับตัวได้แล้วและมีความสนิทสนมกันพอสมควรครอบครัวของนิคกี้และลินดาก็เลี้ยงดูเจ้า little hands แบบที่ควรจะเป็น นั่นคือมีการดูแลพอสมควรและ เมื่อแน่ใจว่ามันสามารถหาทางกลับบ้านได้พวกเขากอล์ฟปล่อยให้มันวิ่งออกไปเล่นในป่ารอบรอบหรือใกล้เพื่อให้มันคุ้ยเคยกับธรรมชาติ และเมื่อมันพร้อมที่จะกลับเข้าไปอยู่ในป่าพวกเขาจึงได้ทำการส่งเจ้าตัว little hands กลับเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของป่าไม้เหมือนอย่างที่ควรจะเป็นนั้นเอง และภาพนี้เป็นภาพประทับใจในวันจากลาที่เจ้าตัวน้อยจับเบอร์ของมิคกี้และลินดาไว้พร้อมกับส่งสายตาแสดงถึงความรักและความอาลัยที่ต้องจากกันนั้นเอง © Instagram แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อพบว่าเจ้าแรคคูนตัวน้อย little hands ที่จับสู่พื้นป่านั้นมันจะกลับมาเยี่ยมเยียนที่บ้านของนิคกี้และลินดาอยู่เสมอโดยบางครั้งก็จะพบมันวิ่งเล่นอยู่ในสนามหรือบางครั้งมันก็มักเข้าประตูหน้าเพื่อขอเข้าไปเยี่ยมชมบรรยากาศของบ้าน ที่เคยให้ความรักและที่พักพิงกับมารในวัยเด็ก ซึ่งทำให้ครั้งนี้กี้และลินดาเป็นเหมือนครอบครัวอีกครอบครัวหนึ่งที่อยู่ในเมืองและเจ้าตัวน้อยก็จะออกจากป่าเพื่อมาเยี่ยมเยียน โดยบางครั้งก็มีผลไม้ป่าติดมือมาเป็นของขวัญซะด้วย นี่แหละที่เค้าเรียกว่าความรักความผูกพันวันสามารถสื่อสารกันได้กับทุกทุกอย่างเพียงแค่เราจริงจังและจริงใจกับใครสักคน…