เรื่องเล่าขำขำจากพนักงานโรงแรมที่อยากจะร้องว่า “ล้อกันเล่นใช่ไหม…”
เตรียมตัวจัดกระเป๋าแล้วออกเดินทางไปท่องเที่ยวกันในสนุกสนาน กับสายฝนและแสงแดดที่กำลังรอเราอยู่หากเพื่อนเพื่อนไม่ชอบเขา ก็มามาชอบเราก็ได้นะฮาฮ่าๆ ใส่มุกเล็กน้อยสักหน่อยเพราะนานแล้วที่พวกเราชาวสัพเพเหระไม่ได้ออกไปเที่ยวอย่างเต็มที่เนื่องจากหลายหลายเรื่องที่เกิดขึ้นในบ้านของเรานั้นเอง แต่ตอนนี้ในวันที่ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้นและหลายคนก็เริ่มวางแผนที่จะออกเดินทางเพื่อไปเยี่ยมเยียนผู้เขาและท้องทะเลกันแล้ว อย่ากระนั้นเลยพวกเราชาวสัพเพเหระก็เลยอยากจะเอาเรื่องราวความฮาของเพื่อนเพื่อนที่ทำงานในสถานที่ท่องเที่ยวหรือโรงแรมต่างๆ ที่ได้เจอกับเรื่องราวขำขำจากสิ่งที่ผู้มาท่องเที่ยวพักผ่อนได้ทำไว้กับพวกเค้าเหล่านั้น เพื่อว่าบางอย่างที่เราอาจจะเห็นว่าไม่ควรทำพวกเราก็จะได้ไม่ไปเพลอทำสิ่งเหล่านั้นเองยังไงละ รายละเอียดห้องพักที่นักท่องเที่ยวมักไม่ได้อ่าน สำหรับความสะดวกสบายต่าง ๆ ที่ทำให้ตอนนี้พวกเราสามารถชมภาพตัวอย่างห้องพักและตรวจสอบราคาของการเข้าพักในแต่ละวันได้ด้วยตัวเองทำให้เหล่านักท่องเที่ยวทั้งหลายลงมือหาห้องที่ราคาถูกที่สุด ซึ่งนั้นก็เป็นสิ่งที่ดีทั้งกับตัวนักท่องเที่ยวและเจ้าของโรงแรม แต่สิ่งหนึ่งที่เราอยากจะบอกเพื่อนเพื่อนว่าคุณควรอ่านรายละเอียดทั้งหมดให้ครบและตรวจสอบสิ่งที่ต้องการให้ครบถ้วนก่อนจองอีกครั้ง เพราะเนื่องจาการทำราคาให้ถูกนั้นย่อมต้องมีเงื่อนไขของการเข้าพักเช่น ไม่มีอาหารเช้า หรือ เป็นห้องขนาดเล็ก หรืออาจจะไม่เห็นวิวทิวทัศน์เป็นต้น เพราะเมื่อไปถึงที่พักแล้วคุณอาจจะกลายเป็นคนที่ต้องการเปลี่ยนหรือเพิ่มสิ่งเหล่านี้และในที่สุดมันก็อาจจะได้ห้องพักที่ราคาสูงกว่าที่คุณคาดไว้ก็ได้ นอนในโรงแรม ฟังดูก็น่าจะถูกต้องเพราะเวลาที่เราไปท่องเที่ยวก็ต้องจองและพักในโรงแรมที่จองไว้นะสิ แต่สิ่งที่เรากำลังจะเล่าให้เพื่อนเพื่อนฟังมันคือเรื่องของ นักท่องเที่ยวที่ไม่ได้สนใจเรื่องเวลาของการเดินทางกับตารางเวลาที่ทางโรงแรมอนุญาตให้เข้าพักได้ต่าง ๆ หากซึ่งปกติเวลาที่เราไปพักโรงแรมแต่ละแห่งก็จะบอกเราว่าสามารถเข้าพักได้ตั้งแต่เวลา 14.00 ของวันที่จองและสามารถอยู่ต่อได้ถึง 12.00 ของวันรุ่งขึ้น แต่บางนักท่องเที่ยวที่เดินทางด้วยเรือ หรือ เครื่องบิน มักจะมาถึงก่อนหรืออาจจะต้องอยู่ที่โรงแรมต่อเพื่อรอรอบการเดินทาง และสิ่งที่เราเจอก็คือเช้าตรู่วันหนึ่งมีนักท่องเที่ยวมาขอเช็คอินตั้งแต่ 9 โมงเช้าซึ่งมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่เราจะปล่อยให้เข้าพักได้ และหลังจากคุยกันอยู่นานสิ่งที่พวกเค้าทำก็คือเค้าเข็นกระเป๋าเดินทางไปวางไว้ที่โซฟา แล้วเริ่มนอนบนนั้นเพื่อรอให้ถึงเวลาเข้าพัก “ให้มันได้แบบนี้สิ” ออกให้ด้วย สำหรับบริการต่างๆ ในโรงแรมอย่างเช่นร้านอาหารหรือเคร่ืองดื่มรวมไปถึงบริการรถรับส่ง(ฟรีตามเวลาและสถานที่ที่กำหนด) เพื่อความสะดวกของนักท่องเที่ยวนั้นทางโรงแรมก็จะมีบริการจัดเก็บบิลหลังจากออกจากห้องพักให้ แต่ใครจะคิดว่าจะมีนักท่องเที่ยวที่เรียกแท็กซี่จากการออกไปเที่ยวชมเมืองแล้วเมื่อกลับมาถึงก็เรียกพนักงานให้ไปจ่ายเงินสดให้ พร้อมกับพยายามบอกว่ามันควรจะเป็นบริการของโรงแรมเพื่อเพิ่มความสะดวกให้ผู้เข้าพักสำหรับการเดินกลับ จะเอาไปทำไม สำหรับการเข้าพักในโรงแรมโดยทั่วไปแล้วนั้นสิ่งของบางอย่างที่อยู่ในห้อง ทางโรงแรมก็อนุญาตให้ผู้เข้าพักสามารถนำกลับไปได้เลยและบางส่วนที่ไม่ให้ก็จะมีราคาของสิ่งเหล่านั้นอยู่ซึ่งนั้นก็เป็นข้อตกลงที่เราคิดว่าเป็นสากล แต่กลายเป็นว่าครั้งหนึี่งเราพบกับลูกค้าที่พยายามจะเอาผ้าห่มกลับบ้านไปด้วยโดยอ้างว่ามันไม่ได้มีอยู่ในรายการที่จะต้องชำระเงิน (เราก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีคนอยากเอาผ้าห่มกลับไปด้วยเพราะมันทั้งใหญ่และก็ไม่ได้ใหม่มากด้วย) ถ้าเรารถสิบล้อมาคงต้องแอบเอาเตียงกลับไปแน่ๆเพราะไม่ได้อยู่ในรายการเหมือนกัน กระเป๋าใบใหม่สำหรับสิ่งจำเป็น ครั้งหนึ่งพวกเรามีแขกพิเศษที่จองห้องพักต่อเนื่องยาวนานถึง…