2022

ความชอบถือเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่พวกเราชาวสัพเพเหระอยากจะบอกเพื่อนเพื่อนไว้เลยว่ามันเป็นเรื่องที่เข้าถึงได้ยากและบางคนก็อาจจะเลือกที่จะชอบอะไรก็ได้แบบที่เรียกว่าชอบโดยไม่สนใจใครเลยก็มี อย่างพวกเราเคยมีเพื่อนคนหนึ่งที่ชอบทานขนมมากถึงขนาดที่ว่าต้องหามาทานทุกวันและหากเดินไปเจอร้านไหนมีวางอยู่แล้วเป็นต้องจัดมาทานถึงแม้ว่าจะเพิ่งทานไปแล้วก็ตาม นอกจากนี้ความชอบของแต่ละคนก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันเพียงแต่ว่าสิ่งที่เราอยากจะบอกให้เพื่อนเพื่อนรับทราบกันนั้นก็คือเราไม่ควรที่จะไปบอกให้คนอื่นๆ ชอบหรือไม่ชอบอะไรเท่านั้นเองแหละเพราะเราแต่ละคนก็มีสิ่งที่พบและประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ทำให้เราแต่ละคนชอบสิ่งต่างๆ นั้นแตกต่างกันไปดังนั้นถ้าความชอบนั้นไม่ได้สร้างปัญหาให้คนอื่นๆ มันก็เพียงพอแล้ว และสำหรับเพื่อนเพื่อนที่ชอบติดตามงานภาพยนต์และผลงานการแสดงหรืออาจจะเป็นงานเขียนหรือบทประพันธ์ ก็ต้องบอกว่าความฝันของคนเหล่านี้ก็คือการได้พบกับไอดอลของพวกเค้ายังไงละซึ่งวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระเองก็ได้อ่านพบเรื่องราวของเพื่อนเพื่อนที่ได้พบกับดาราหรือคนดังที่พวกเค้าชื่นชอบซึ่งก็คงจะเหมือนฝันที่เป็นจริงเลยก็ว่าได้จริงไหมละ เราลองมาฟังความรู้สึกดีดีเหล่านั้นของพวกเค้ากันดีกว่านะ เช้าวันธรรมดาที่เราต้องตื่นเพื่อไปทำงานแต่มันกลับไม่ธรรมดาอีกต่อไปเมื่อร้านสะดวกซื้อที่เราเข้าประจำวันนี้มันไม่เหมือนเดิมเพราะ บังเอิญคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าของเราคือลูกสาวของ แดนนี่ เดอวีโต้ นักแสดงและผู้กำกับที่เราชื่นชอบตอนแรกเราก็ไม่คิดว่าจะได้เจอเค้า แต่จู่ๆเขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของเราและค่อยๆเดินไปหาลูกสาว ตอนนั้นเราคิดแค่ว่านี้อาจจะเป็นครั้งเดียวที่ได้พบแดนนี่ เดอวีโต้ ใกล้ๆขนาดนี้ก็เลยลองรวบรวมความกล้าแล้วทักออกไปว่าสวัสดีครับคุณแดนนี่ เดอวีโต้ ซึ่งเค้าหันมายิ้มอย่างสุภาพและกล่าวตอบรับคำทักทาย แค่นั้นมันก็ทำให้เรามีความสุขมาก ขนาดที่ว่าทุกอย่างดูขาวสว่างไปหมดและเราก็คิดอะไรไม่ออกได้แต่ยิ้มอย่างมีความสุขไปตลอดทั้งวันเลย @ 3 Arts Entertainment การพบกับกันของฉันกับพระเอกในดวงใจอย่าง เควิน เบคอน ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่ทำให้เราทั้งดีใจและต้องเขิลไปอีกนาน เนื่องจากเป็นการเดินทางไปดูงานที่ต่างประเทศและในระหว่างที่กำลังรอขึ้นเครื่องเราก็ได้พบกันเควิน เบคอน พระเอกที่เราชอบมากมากแต่ด้วยความเขิลของเราทำให้เราตื่นเต้นมากและคำแรกที่เราทักทายเค้าก็คือ บนเครื่องบิน แต่ฉันไม่รู้ว่าเป็นเขา ฉันถามอย่างสุภาพว่า “สวัสดีคุณคือไครา เซดจ์วิค”ใช่ไหมซึ่งเราดันพูดชื่อของภรรยาของเค้าแทนที่จะเป็นชื่อเค้าแต่เควิน เบคอน กลับยิ้มเล็กที่มุมปากและกล่าวว่า “ถึงผมจะดูคล้ายเธอมาก(คล้ายไครา เซดจ์วิค) เพราะเราเป็นเนื้อคู่กัน แต่ผมไม่ใช่เธอครับผมคือเควิน เบคอน” แล้วทุกอย่างก็จบลงด้วยเสียงหัวเราะก่อนที่เราจะค่อยเดินออกมา การที่ได้ทำงานในร้านอาหารมีชื่อก็มีข้อดีหลายอย่างเช่นได้ฝึกผนและรับมือกับลูกค้าจำนวนมาก และอีกอย่างหนึ่งหนึ่งนั้นก็คือคุณอาจจะได้พบกับคนดังที่คุณชอบก็ได้อย่างมีครั้งหนึ่งที่เราได้ไปทำงานในร้านพิซซ่าแห่งหนึ่งซึ่งเป็นร้านที่ดาราคนดังหลายหลายคนชอบมาทาน และหนึ่งในดาราคนโปรดของเราและต้องบอกว่าเป็นคนโปรดของอีกหลายหลายนั้นก็คือ เอ็มม่า วัตสันนั้นเอง ซึ่งเธอมาที่ร้านหลายครั้งในช่วงที่เราทำงานอยู่แต่เราก็แทบจะไม่ได้พูดคุยกับเธอเลยเพราะแทบทุกครั้งคนที่มากับเธอด้วยจะเป็นคนช่วยสั่งอาหารให้ทั้งหมด และมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เธอได้เอ๋ยปากสั่งอาหารเองและก็ทำให้เราเข้าใจว่าทำไมเธอต้องมีเพื่อนค่อยช่วยสั่งอาหารแทนเธอ…

ปุ๊บปั๊บก็ผ่านวันจันทรข้ามมาถึงวันอังคารกันอีกครั้งแค่ไม่นานก็จะกลายเป็นวันพุธกลางสัปดาห์และในที่สุดก็จะถึงวันศุกร์อย่างรวดเร็ว นี้แหละเค้าเรียกว่าคนที่มีความคิดบวกคิดไปข้างหน้าและท้ายที่สุดก็คือคิดอยากจะพักเร็วๆนั้นเอง นอกจากพวกเราชาวสัพเพเหระที่คิดอย่างนี้ได้แล้วยังมีเพื่อนเพื่อนคนไหนอีกบ้างนะที่คิดเหมือนพวกเรา ซึ่งถ้าลองลองดูคนรอบรอบตัวพวกเราแล้วก็คงจะมีจำนวนไม่น้อยเลยแหละที่คิดแบบนี้ ซึ่งพวกเราไม่ได้คิดกันบ่อยๆหลอกนะ แต่เนื่องจากสัปดาห์นี้ยังเป็นสัปดาห์สุดท้ายของเดือนอีกด้วยซึ่งนั่นหมายความว่าพวกเรากำลังจะได้รับเงินเดือนกันแล้วนั้นเอง นี้แหละที่เป็นอีกหนึ่งกำลังใจและหนึ่งความหวังของเราที่อยากให้ไปถึงวันศุกร์เร็วๆยังไงละ ไหนไหนก็คุยกันถึงเรื่องความคิดความหวังล่วงหน้ากันแล้ว นอกจากการคิดไปถึงอนาคตอันใกล้นี้พวกเราก็ยังมีความคิดดีอีกหลายอย่างอีกด้วยนะและที่พวกเราชาวสัพเพเหระนั้น มีความคิดที่หลากหลายก็เพราะพวกเรามักจะฝึกเล่นเกมส์ที่ทำให้พวกเราได้ใช้ความคิดอยู่บ่อยๆ และวันนี้เราก็ได้เอาเกมส์บางส่วนมาให้เพื่อนเพื่อนได้ลองเล่นเพื่อฝึกการใช้ความคิดกันซะเลย ลองดูสิว่าเพื่อนเพื่อนคนไหนจะสามารถตอบคำถามเหล่านี้ได้ครบทุกข้อ มาเริ่มกันเลยกับภาพแรก เมื่อมีปุ่มเปิดประตูสามปุ่มคือวงกลมสี่เหลี่ยมและสามเหลี่ยม และคำใบ้คือหมายเลข สี่ แปด และสิบสอง ปุ่มไหนคือปุ่มเปิดประตู? มีคนหนึ่งที่แอบหยิบเอากระเป๋าเงินไปและเค้าอยู่ในสี่คนนี้ ซึ่งแต่ละคนก็บอกว่าออกมาตามนี้ คนแรกบอกว่า ฉันกำลังดูแลเจ้าตัวเล็กนี้อยู่ คนที่สองบอกเราว่า ผมกำลังถ่ายภาพอยู่ และพนักงานคิดเงินก็บอกว่า ตอนนั้นลูกค้าเยอะมากไม่ทันมอง และคนสุดท้ายก็บอกว่าไม่เห็นอะไรเพราะสายตาไม่ดีอีก แต่จากคำตอบนี้ทำให้เรารู้ว่ามีคนหนึ่งไม่พูดความจริงและเค้าน่าจะเป็นคนหยิบกระเป๋าไปนั้นเอง เพื่อนเพื่อนจะคิดออกไหมนะว่าคือคนไหน คราวนี้ลองมองภาพนี้ ที่ครอบครัวกำลังสนุกสนานกับหิมะฤดูหนาวแล้วบอกเราหน่อยสิว่ามีอะไรที่ผิดสังเกตหรือเปล่า มีหนึ่งในนี้ที่ไม่เหมือนคนอื่นเพื่อนเพื่อนจะหาเลขสามที่แตกต่างเจอมั้ยนะ จากสิ่งของที่กองอยู่บนโต๊ะมีอยู่หนึ่งอย่างที่ไม่ใช่ของที่เป็นคู่กันมันคืออะไร ร้านอาหารที่เพื่อนของเราหลายคนกำลังนั่งทานอาหารกันอยู่แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ แฝงตัวเข้ามาทำเนี่ยนแต่ก็ซ่อนตัวจากสิ่งที่เค้าทำพลาดไปไม่ได้ แต่เพื่อนจะรู้มั้ยนะว่าเป็นคนไหน กลุ่มเพื่อนของเราที่กำลังจะออกไปเล่นสกี แต่มีอยู่คนหนึ่งซึ่งมาเพื่อถ่ายภาพเท่านั้นและเขาคนนั้นคือใคร? เรากำลังตามหา Ben อยู่แต่ไม่เคยเจอหน้าเค้าเหมือนกันและจากการที่เข้าไปในห้องแต่งตัวก็ทำให้เรารู้ว่าคนไหนคือ Ben แล้วเพื่อนเพื่อนละคิดว่าคนไหนคือคนที่เราตามหา ภาพสวยสวยที่แสนจะโรแมนติคเพราะมีหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังพบกันอยู่กลางสะพานแต่พอมองให้ดีดีก็จะพบว่าภาพนี้มันเป็นแค่ฉากที่สร้างขึ้นนั้นเพราะอะไรเพื่อนเพื่อนจะรู้ไหมนะ อย่างที่เราบอกไปแล้วว่าตัวช่วยคือเลข 4 8 และ 12 ซึ่งถ้าลองลากเส้นตามตำแหน่งของตัวเลขก็จะได้เป็นภาพสามเหลี่ยมนั้นเอง เราจะเห็นว่าชายคนที่สี่มีเครื่องแบบนักบินอยู่และแน่นอนว่าอาชีพนี้ต้องสายตาปกติจึงจะทำได้ดังนั้นเค้าไม่ได้พูดความจริงนั้นแหละ ก็อย่างที่เห็นนี้แหละอากาศมันหนาวซะขนาดนี้แล้วมันจะมีผีเสื้อไปได้ยังไง ก็อย่างที่วงเอาไว้นั้นแหละคือภาพที่ไม่เหมือนคนอื่นยังไงละ มองดูชัดๆก็จะพบว่ารูของกุญแจกับรูปแบบของตัวกุญแจนั้นมันไม่เหมือนกันดังนั้นสิ่งนี้แหละที่ไม่ใช่คู่ของมัย ผู้ชายที่กำลังทำท่าทางจะหยิบกล้วยขึ้นมาทานยังไงละที่แอบเนี้ยนเข้ามา แต่คงรีบแหละเพราะกล้วยมันยังไม่ได้ปอกเปลือกเลยจะทานไปได้ยังไง เพื่อนของเราคนนี้เค้ามาเพื่อถ่ายภาพเท่านั้น…

เคยได้ยินคำบอกเล่าของพี่หลายหลายคนเกี่ยวกับช่วงวันเวลาที่ผ่านมาแล้วพวกพี่พี่เค้าก็มักจะเล่าถึงช่วงเวลายุควัยรุ่นให้พวกเราฟังกันบ่อยๆด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มมากมากเลยนั้นก็ทำให้เราหลายคนในชาวสัพเพเหระเริ่มจะสนใจในช่วงเวลาของความสุขเหล่านั้นขึ้นมาบ้างแล้ว ไม่ใช้ว่าทุกวันนี้ความสุขมันหายากหรอกนะเพราะเพียงแค่พวกเราเปิดโทรศัพท์ก็ได้พบกับเรื่องราวต่างๆหรืออาจจะเป็นวีดีโอสนุกๆให้พวกเราได้ดูอย่างสนุกสนานแล้วแต่สิ่งที่พวกเราสนใจเพราะความเรียบง่ายหรือจะบอกว่าความสนุกสนานเหล่านั้นมันมาจากสิ่งอื่นๆที่เราคาดไม่ถึงหรืออาจจะไม่เคยคิดถึงนั้นเอง อย่างเช่นเรื่องของการอยู่กับความเงียบหรือเสียงนกร้องตามธรรมชาติจากข้างบ้านในยามเช้า หรือการได้นอนสบายๆอยู่ที่ชายหาดให้แสงแดดและสายลมได้พัดพาเอาความเหงาหรือความเบื่อให้ลอยล่องไปในสายลมเป็นต้นและพอพูดถึงเรื่องราวเหล่านี้พวกเราก็ลองไปหาดูสิว่ามีใครที่ทำเรื่องราวอะไรแบบเดียวกับสิ่งเหล่านี้บ้างหรือเปล่าแล้วเราก็พบกับเพื่อนที่ได้สร้างภาพตัวการ์ตูนเพื่อบอกเล่าเรื่องราวความคิดเหล่านี้ให้ออกมาเป็นภาพให้พวกเราได้เห็นกันชัดๆไปเลยว่าอันที่จริงแล้วพวกเราลืมความสุขเล็กๆน้อยๆที่เราหาได้โดยที่เราเองไม่รู้ตัวมาก่อนเลยนั้นเองวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็เลยเอาเรื่องราวเหล่านั้นมาบอกเพื่อนเพื่อนในบทความนี้ผ่านภาพการ์ตูนน่ารักๆด้วยนะ อย่างแรกเลยที่เราเองเป็นโดยที่เราไม่รู้ตัวมาก่อนเลยนั้นก็คือพวกเราหลายคนเริ่มสนใจในสิ่งรอบตัวของเราน้อยลงมาก อาจจะเพราะเรามีหลายอย่างให้คิดจึงทำให้พวกเราหลายคนเลือกที่จะสวมหูฟังในขณะเดินทางเพื่อที่จะปิดความรับรู้รอบๆก็เป็นได้ แต่เพื่อนเพื่อนทราบไหมว่าบางครั้งสิ่งเล็กที่อยู่รอบตัวเรานี้แหละอย่างดอกไม้หรืออาจจะเป็นนกที่บินเล่นอยู่ทั่วไปมันก็มีความสวยงามและทำให้เราสบายใจได้เพียงแค่เราเปิดใจให้ผ่อนคลายและมองสิ่งต่างๆให้ชัดขึ้นเท่านั้นเอง การไปเที่ยวของเรามันไม่ใช่การพักผ่อนอีกต่อไป จะเป็นเพราะว่าพวกเราเข้าถึงข้อมูลต่างๆ ได้มากขึ้นทำให้เราได้เห็นว่าสถานที่ต่าง ๆ ที่เราไปนั้นมีสิ่งต่าง ๆ ที่น่าสนใจอย่างมากเลยทำให้จากเดิมที่พวกเราเวลาไปเที่ยวก็จะอยู่ที่นั้นที่เดียว หรืออาจจะไปหาอาหารอร่อยใกล้ก็พอแต่กลายเป็นว่าตอนนี้พวกเราไปเที่ยวที่ไหนก็จะมีรายการของสถานที่มากมายที่ต้องไปเยี่ยมชมหรือถ่ายภาพกลายเป็นว่าไปไหนเที่ยวแล้วกลับบ้านมาเหนื่อยกว่าเดิมอีก เราก็อยากให้เพื่อนเพื่อนได้เก็บวันพักผ่อนดีดีด้วยการไปพักผ่อนจริง ๆ กันมันจะดีกว่าการไปให้ครบทุกจุดแล้วมีแต่ภาพถ่ายสวยๆ แต่ไม่มีความทรงจำดีดีให้คิดถึงความสงบความสบายเลย ความสนุกอย่างหนึ่งที่แทบจะไม่มีบ้านไหนเป็นกันแล้วตอนนี้นั้นก็คือความสนุกที่ได้นั่งเล่นในห้องและดูหนังหรือดูรายการต่าง ๆ ร่วมกัน ต้องบอกเลยว่าสิ่งนี้มันได้เปลี่ยนไปแล้วเพราะตอนนี้ทุกอย่างใกล้ตัวเรานั้นแทบจะสามารถเข้าอินเทอร์เน็ตและดูรายการต่าง ๆ ได้ตามที่แต่ละคนต้องการ ถึงแม้มันจะทำให้พวกเราได้ดูในสิ่งที่เราอยากดูแต่มันก็ทำให้พวกเรามีช่วงเวลาที่สนุกกับคนในบ้านน้อยลงไปด้วยนะ ถ้าเป็นไปได้อาทิตย์นี้ก็ลองหาหนังดีดีสักเรื่องแล้วชวนคนในบ้านมานั่งดูพร้อมๆกันสิเราอยากจะบอกว่ามันอาจจะอบอุ่นกว่าการที่เรานั่งดูคนเดียวก็ได้นะ อีกเรื่องหนึ่งนั้นก็คือความทรงจำของเรามันกลายเป็นสิ่งที่เราไม่ต้องจดจำอีกต่อไปแล้ว ถึงทุกวันนี้พวกเรามีกล้องและสามารถถ่ายภาพต่าง ๆอยู่ตลอดเวลาแต่กลายเป็นว่าเราแทบไม่เคยสนใจที่จะเก็บความทรงจำที่ดีที่เกิดขึ้นในภาพเหล่านั้นเลยทำแค่เพียงถ่ายรูปแล้วส่งขึ้นไปในอินเทอร์เน็ตแล้วก็รอให้มีการแจ้งวันครบรอบเท่านั้นเอง ลองพิมพ์ภาพถ่ายที่เราถ่ายแล้วเอามาดูหรือตั้งบนโต๊ะบ้างเพราะนั้นแหละคือความทรงจำดีดีที่เราอยากให้คุณมีและมันอาจจะทำให้คุณมีกำลังใจในการทำสิ่งต่าง ๆ มากขึ้นอีกก็ได้นะ ก่อนหน้านี้พวกเราเคยให้ความสำคัญกับการติดต่อสื่อสาร แต่มาถึงตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเราหลายคนมองข้ามมันไป อาจจะเป็นเพราะเครื่องมือที่ทำให้เราสามารถพูดคุยกันหรือส่งข้อความบอกเล่าสิ่งต่างๆได้ง่ายเพียงแค่คลิกเท่านั้นซึ่งต่างจากเมื่อก่อนอย่างมากที่จะติดต่อกันเวลาที่อยู่คนละสถานที่ก็ต้องใช้จดหมายหรือโทรศัพท์บ้านเท่านั้นซึ่งก็ต้องค่อยเวลาที่สะดวกจึงจะสามารถทำได้และการส่งจดหมายก็ต้องใช้เวลานานกว่าจะได้ทำให้ข้อความเหล่านั้นสำคัญและมีความหมายอย่างมากกับทั้งผู้สิ่งและผู้รับ ต่างจากตอนนี้อย่างมากที่บางคนแทบไม่อ่านข้อความเลยด้วยซ้ำไป ตารางเวลาของพวกเรากลายเป็นตารางการทำงานไปหมดแล้ว เป็นเรื่องที่เราอยากจะบอกให้เพื่อนเพื่อนลองทำสิ่งนี้ใหม่สักหน่อยเพราะเนื่องจากพอพวกเรากลายเป็นคนที่สามารถทำงานจากที่บ้านได้แล้วแต่ยังจัดการไม่ได้ทำให้หลายคนกลายเป็นใช้เวลาทำงานตลอดเวลาซึ่งนั้นจะทำให้คุณหมดแรงในที่สุด ดังนั้นลองตั้งเวลาเริ่มงานและเลิกงานและเวลาพักบ้างทำให้เป็นปกติแล้วคุณจะรู้สึกสนุกและสบายมากขึ้นอย่างแน่นอน พวกเราชาวสัพเพเหระอยากให้เพื่อนเพื่อนลองหันกลับมามองเรื่องเล็กๆน้อยๆเหล่านี้บ้างเพื่อว่าความสุขที่เราแสวงหามันอาจจะอยู่แค่ตรงหน้าของเราแค่นี้เองก็ได้นะ ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก brightside — เรียบเรียงโดย สัพเพเหระ

วันหยุดยาวผ่านไปแล้วและตอนนี้ก็กำลังเข้าสู่การทำงานวันแรก หลายคนอาจจะยังต้องปรับตัว เตรียมใจสำหรับการทำงานวันแรกซึ่งแน่นอนว่ามันช่างเป็นวันที่ต่างกับเมื่อวานเสียนี่กระไรเพราะว่าเมื่อวานพวกเรายังรู้สึกสบายใจกับการได้นอนเล่นและตื่นสายอยู่เลยแต่วันนี้ก็ต้องตื่นขึ้นมา และเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการทำงานในวันใหม่พวกเราชาวสัพเพเหระเป็นกำลังใจให้จบก่อนเริ่มต้นการทำงานวันแรกไปด้วยกันอย่าพึ่งท้อถอยเราต้องผ่านการทำงานไปให้ได้เพื่อวันหยุดสุดสัปดาห์ที่กำลังจะมาถึงบ้านเอง และสำหรับวันนี้พวกเราชาวสัพเพเหระก็ได้เอาเรื่องราวความน่ารักสุดประทับใจที่ฟังแล้วรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจกับความรักและความรู้สึกดีดีที่หลายหลายคนมีให้กัน อยู่เคียงข้างกัน ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อนเป็นจังหวะที่บ้านของเรากำลังลำบากนิดหน่อย เพราะมีค่าใช้จ่ายหลายอย่างเกิดขึ้นโดยที่เราไม่เตรียมตัวไว้ก่อนอย่างเช่น ค่าซ่อมแซมบ้านเพราะจู่จู่หลังคาก็รั่ว แล้วยังมีค่าเดินทางที่พ่อแม่ของเราต้องใช้ในการเดินทางไปเยี่ยมและต้องอยู่ดูแลคุณปูและคุณย่าอย่างกระทันหันเพราะท่านเกิดไม่สบายขึ้นมา และเราดันมีค่าอุปกรณ์การเรียนเพิ่มขึ้นซึ่งแน่นอนว่าเราไม่อยากกวนที่บ้านจึงออกไปทำงานพาร์ทไทม์ แต่พอแฟนของเราทราบเรื่องเข้าเขาก็มาสมัครทำงานที่เดียวกับเราและยังเอาเงินที่ได้มาแบ่งให้เราครึ่งหนึ่งอีกด้วยซึ่งตอนแรกที่เค้ายื่นเงินมาให้เรา เรารีบปฏิเสธทันทีที่แต่เค้ากลับบอกเราว่า “ช่วงเวลาแบบนี้แหละที่คนเป็นแฟนกันต้องอยู่เคียงข้างกัน” และตอนนี้เราแต่งงานกันและยังคงช่วยเป็นกำลังใจให้กันและกันอยู่เสมอ สำหรับคนที่เรารัก เรายังจำเรื่องราวความน่ารักในวันวาเลนไทน์ที่น่ารักที่สุด เท่าที่เราเคยผ่านมาได้อย่างดีมันเริ่มต้นในเช้าที่อากาศเย็นเล็กน้อย เรากำลังอยู่ในร้านเพื่อเลือกการ์ดน่ารักน่ารักและพบว่ามีหนุ่มน้อยคนหนึ่งกำลังขมักเขม้นเลือกดอกไม้อยู่ในร้านด้วย ซึ่งก็ไม่ได้แปลกอะไรเพราะวันนี้หนุ่มหนุ่มที่ไหนก็ต้องมองหาดอกไม้สวยๆไปให้แฟนอย่างแน่นอน แต่ตอนที่เค้ากำลังเขียนการ์ดกลับกลายเป็นว่าเค้าเขียนข้อความว่า “สำหรับคุณแม่ในวันแห่งความรัก” ซึ่งพอเราเห็นแบบนั้นก็เลยถามให้แน่ใจว่าเค้าซื้อดอกไม้ให้แม่จริงๆ เหรอซึ่งคำตอบที่ได้กลับมาก็ทำให้เรารู้สึกดีมากมากเพราะเค้าบอกว่า “วันนี้มันเป็นวันพิเศษ สำหรับคนที่เรารัก จะแปลกอะไรถ้าคุณแม่จะได้ดอกไม้สวยๆในวันนี้ด้วยละ” รู้เลยว่ารัก หลายวันก่อนเราออกไปทานอาหารที่ร้านอาหารใกล้บ้านกับเพื่อนๆ ซึ่งบังเอิญเจอคุณสามีของเรานั่งอยู่ก่อนแล้วแต่ในขณะที่เรากำลังจะเดินเข้าไปเรียกเขาเราสังเกตุเห็นท่างทางเค้าแปลกๆ เพราะจู่ๆเขายิ้มหวานกับโทรศัพท์และพิมพ์อะไรบางอย่าง ซึ่งเราส่งสัยมากมากและกำลังจะเดินอ้อมไปข้างหลังเพื่อดูให้ชัดสักหน่อย แต่อยู่ๆเสียงแมสเสจของฉันก็ดังขึ้นและนั้นก็เป็นข้อความจากคุณแฟนของเรานั้นเอง กลายเป็นว่าที่เค้ายิ้มหวานเพราะกำลังส่งข้อความถึงเรานี้เอง “ที่ยิ้มหวานเพราะคิดถึงเราอยู่นั้นเอง ดูหน้าแล้วก็รู้เลยว่ารักเราขนาดไหน” ของขวัญคือสิ่งที่ทำให้มีความสุข ปีที่แล้วตอนวันเกิดของคุณพ่อที่จะอายุครบ 50 ปี ถือเป็นงานวันเกิดที่น่าประทับใจ ที่สุดเท่าที่เราเคยจัดมาเพราะก่อนหน้านั้นคุณพ่อบอกกับทุกคนว่าอยากได้ของขวัญเป็นของเล่นเด็กอะไรก็ได้ซึ่งทุกคนในครอบครัวต่างก็คิดไปว่าคุณพ่อน่าจะอยากเล่นบ้างเพราะก่อนหน้านั้นท่านไม่ค่อยจะได้ของเล่นเหมือนคนอื่นๆเค้า แต่พอถึงบ้านเกิดพวกเราก็ต้องประหลาดใจเมื่อท่านบอกให้พวกเราไปยังสถานที่แห่งหนึ่งเพื่อจัดงานวันเกิดให้และที่นั่นก็คือบ้านรับเลี้ยงเด็กและของขวัญทั้งหมดที่พวกเราเตรียมมานั้นคุณพ่อก็ให้นำของขวัญเหล่านั้นไปแจกให้เด็กเด็กแทน และวันนั้นก็กลายเป็นวันเกิดที่น่าจดจำที่สุดและพวกเราก็ได้รู้แล้วว่า “ของขวัญคือสิ่งที่ทำให้มีความสุข จริงๆ” ทั้งกับผู้ให้และผู้ที่ได้รับมัน ยังคงมีเรื่องราวดีดีอย่างนี้เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาเพียงแค่เราเปิดใจรับมัน หรือบางครั้งเรื่องราวดีดีก็อาจจะเกิดจากการที่พวกเราได้ลงมือสร้างมันขึ้นมาเองก็ได้พวกเราอยากให้สิ่งดีดีเหล่านี้ได้ส่งต่อพลังและความรู้สึกดีดีให้กับคนอื่นๆต่อไปได้อีกด้วย ขอบคุณเรื่องราวดีๆจากเพื่อนที่ได้ส่งมาให้พวกเรา เรียบเรียงโดย สัพเพเหระ