ภาพถ่ายที่พวกเราเห็นเป็นภาพนิ่งนั้นคือสิ่งที่เป็นเหมือนบันทึกความทรงจำแบบง่ายๆ แล้วเพื่อนๆทราบกันบ้างไหมว่าอันที่จริงแล้วเจ้าภาพถ่ายนี้มันก็มีที่มาจากเรื่องบังเอิญจากสิ่งที่เรียกว่าเงาสะท้อนที่ผ่านจากช่องเล็กๆ ที่ฉายให้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างนอกห้องได้แล้วจึงพัฒนาต่อยอดออกมาเป็นกล่องรูเข็มจนในที่สุดก็สามารถฉายภาพไปทำให้เกิดถ่ายขาวดำบนแผ่นเงินได้ในปี ค.ศ. 1861 ซึ่งถือเป็นกล้องถ่ายภาพอีกแรกที่มีในบันทึกเลยก็ว่าได้ ซึ่งในช่วงไม่ถึงหนึ่งร้อยปีนี้วงการถ่ายภาพก็ขยับไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องจนไปถึงขั้นการสร้างภาพเคลื่อนไหวหรืออนิเมชั่น แต่มนต์เสน่ห์แบบเดิมๆของภาพนิ่งหรือภาพถ่ายก็ยังคงมีอยู่ในตัวของมันเอง เพราะช่วงเวลาที่อยู่ในภาพถ่ายนั้นมันเหมือนจุดบันทึกของเรื่องเล่าและความทรงจำที่สำคัญสำหรับใครบางคนนั้นเอง และมีอยู่หลายครั้งที่เมื่อเราได้ฟังเรื่องราวต่าง ๆ เหล่านั้นแล้วก็ทำให้เราต้องนำ้ตาซึ่มด้วยความอบอุ่นในเรื่องราวเหล่านั้นเลยทีเดียว
เพราะเราเชื่อในเรื่องของความมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นได้เสมอและยิ่งมีภาพถ่ายและเรื่องราวที่ส่งต่อต่อกันแล้วเราก็ยิ่งมั่นใจว่ายังมีเรื่องราวประทับใจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลารอบรอบตัวเรานั้นเอง
คุณเคยสงสัยในมิตรภาพกันบ้างหรือเปล่า แล้วคุณเคยคิดว่ามิตรภาพเกิดขึ้นได้ไหมหากเราไม่สามารถพูดคุยกันได้ วันนี้เราอยากจะบอกว่ามิตรภาพนั้นเกิดขึ้นได้เสมอไม่ว่ากับใครหรืออะไรก็ตามถึงแม้คุณจะพูดคุยกันไม่ได้แต่ด้วยการสื่อสารจากท่าทางก็ทำให้คุณรับรู้ถึงความรู้สึกของกันและกันได้ อย่างเจ้านากและลิงอุรังอุตังที่อาศัยอยู่ด้วยกัน และนี้คือบันทึกความทรงจำดีดีของเพื่อนทั้งสองตัวนี้
© Pairi Daiza
คุณอาจจะมองเห็นแค่ภาพของชายที่กำลังแปรงขนเจ้าม้าลายตัวน้อย แต่อันที่จริงนี้คือครอบครัวใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นเพราะเจ้าลูกม้าลายตัวนี้วิ่งหนีสิงโตออกมาจากฝูงและซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางฝูงแกะ จนกระทั้งเราไปเจอเข้าและเพื่อให้มันไม่ตื่นตกใจชายผู้นี้จึงสวมชุดลายทางที่ดูเหมือนแม่ม้าลายแล้วมาค่อยดูแลมันอย่างใกล้ชิด
© Sheldrick Wildlife Trust / Facebook
ใครเห็นก็ต้องบอกว่าน้องตัวใหญ่จัง แต่อันที่จริงนี้คือภาพจองเข้าวอลรัสที่เกิดมาได้ไม่ได้แต่ก็ต้องสูญเสียครอบครัวไปและนี้ก็คืออ้อมกอดของครอบครัวใหม่ของมัน
© Ruti / Pikabu
มันคือจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายประจำบ้าน แต่มันก็เป็นจุดเริ่มต้นของความสุขเช่นกันเพราะนี้คือครั้งแรกที่แม่ของเราได้พบกับเจ้าเหมียวยังไงละ
© crazyt123 / Reddit
คุณอาจจะเห็นแค่ภาพน่ารักๆของน้องแมวที่ลายล้อมไปด้วยดอกุหลาบ แต่สำหรับเราแล้วมันคือความทรงจำของวันที่เรารอค่อยมาตลอดเพราะนี้คือเจ้าเหมียวที่นำแหวนแต่งงานมาให้เราและมันคือการขอแต่งงานที่น่ารักที่สุดที่แฟนของเราทำให้
© doyouwatmoore / Reddit
พ่อเคยเป็นหัวหน้างานมาตลอดจนหลังจากเกษียณและพ่อกลับมาทำงานที่บ้านแต่เพื่อนความรู้สึกเดิมๆ พ่อก็ยังคงชอบที่จะแต่งตั้งผู้ช่วยงานอยู่นั้นเอง และผู้ช่วยที่ได้รับคะแนนติดอันดับทุกปีก็คือน้องหมาของเรานั้นเอง และนี้คือบันทึกการทำงานดีเด่นของมันนั้นเอง
© Kennedy Reeg
ใครเห็นก็บอกว่าเป็นหมา ก็ใช่นะสินี้คือน้องหมาแต่มันเป็นยิ่งกว่านั้นเพราะเจ้าหมาตัวนี้ทำหน้าที่ค่อยช่วยติดแสตมป์และที่เห็นนี้ก็คือห้องทำงานของ jax ผู้ช่วยติดแสตมป์ประจำรัานของเรา
ภาพเจ้าเหมียวที่ดูต่างกันนี้มันคือบันทึกความทรงจำของการเติบโตของแมวน้อยที่เรารับมาดูแลโดยตอนแรกที่เราได้มันมามันตัวเล็กและแทบจะไม่มีขนเลยเพราะอะไรก็ไม่รู้แต่หลังจากนั้น 4 เดือนมันก็ดูกลมอย่างที่เห็นนี้แหละ
© JeanGrey_and_Drax / Reddit
เจ้าแมวน้ำขนปุกปุยนี้ดูนอนหลับอย่างสบายแต่อันที่จริงแล้ว เราเพิ่งช่วยมันขึ้นมาจากการก่อตัวของน้ำแข็งในแม่น้ำเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กซึ่งถ้าเราไปช้าอีกนิดมันคงไม่ได้อยู่ตรงนี้ให้เราได้กอดแล้ว
© Anna Loseva / terra.spas / Pikabu
หลายคนอาจจะคิดว่ามันคือภาพของการมุงดูเต่าทะเลแรกเกิดที่กำลังเดินลงทะเลแต่อันที่จริงแล้วพวกเค้ามารวมตัวกันเป็นเส้นทางเพื่อป้องกันเหล่าเต่าน้อยจากฝูงนกนางนวลที่อยู่บนท้องฟ้า
© Erty15 / Pikapu
ความเป็นแม่นั้นยิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่นใดและมันไม่เคยเลือกว่าจะเกิดกับใครหรืออะไรอย่างภาพที่เพื่อนเพื่อนกำลังเห็นอยู่มันคือความรักของแม่หมาที่มีต่อลูกแมวที่เพิ่งเกิดได้ไม่นาน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างแม่แมวก็ได้จากไปแต่คงไม่ต้องเป็นห่วงอะไรแล้วเพราะตอนนี้มันมีครอบครัวใหม่ซึ่งนั้นคือเจ้าหมาของเรานั้นเอง
© emmettemme / Reddit
เมื่อเวลาเปลี่ยนไปแต่สายใยความผูกพันระหว่างเรากลับยิ่งแน่นแฟ้น อย่างที่เพื่อนเพื่อนเห็นเจ้าเหมียวที่โตแล้วตัวนี้ยังคงทำท่าทางอ้อนให้เรากอดอยู่แบบนี้เสมอ เพราะตอนที่เราเจอมันครั้งแรกมันยังเป็นเจ้าลูกแมวที่นอนยู่ตัวเดียวในลมหนาวข้างๆสวนหลังบ้าน เราไม่แน่ใจว่ามันมาอยู่ได้อย่างไรแต่ที่แน่ๆคือมันต้องเหงาและหนาวมากหลังจากพาเข้ามาในบ้านและให้ความอบอุ่นด้วยอ้อมกอดแบบนี้ จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็ต้องกอดน้องก่อนนอนทุกคืน
โลกสองใบของเจ้าเหมียว
© Lore Mendez
เรื่องราวน่ารักๆของเจ้าของแมวน้อยที่ช่ือ Pixi ต้องบอกเลยว่าตอนแรกที่เรารับเลี้ยงก็ตั้งใจเลี้ยงแบบเปิดก็คือให้น้องแมวได้ออกไปโลดแลนตามที่อยากออกไปซึ่ง Pixi ก็ดูจะชอบชีวิตแบบนี้เอามากมากเพราะนอกจากมันจะได้ทานอิ่มแล้วก็มักจะออกไปเที่ยวนอกบ้านซึ่งบางครั้งมันก็ออกไปสองสามวันก่อนที่จะกลับเข้ามาทานอาหาร แต่ครั้งหลังสุดที่มันหายออกไปตอนที่กลับมาเรากลับพบว่ามันสวมปลอกคอใหม่ที่ดูสวยงามเหมาะกับมันมากมาก ซึ่งเราก็คิดว่ามันคงจะต้องแอบมีบ้านอีกหลังแน่นอน และเพื่อความแน่ใจเราก็เลยแนบจดหมายลงบนปลอกคอของมัน ซึ่งหลังจากที่มันกลับมาอีกครั้งเราก็ได้จดหมายตอบกลับ ในเนื้อความมีอยู่ว่า “เราอยู่ที่แมนชั่นที่หัวถนน และเรียกเจ้าแมวตัวนี้ว่า Huarache” ซึ่งนั้นก็ยืนยันว่าเจ้าเหมียวของเราแอบทำเนียนออกไปอยู่บ้านอีกหลังนั้นเอง แต่มันก็น่ารักดีแหละเพราะตอนนี้เราก็ได้เพื่อนใหม่ที่ช่วยดูและเจ้า Pixi ตอนไปเที่ยวแล้ว (เอะหรือจะเรียก Huarache )
อย่างที่บอกไปแล้วว่าภาพถ่ายและเรื่องราวทำให้มันมีความหมายกับใครสักคนอย่างแน่นอน แล้วเพื่อนเพื่อนละมีภาพถ่ายใบไหนที่มีเรื่องราวน่ารักๆแบบนี้อีก ก็ช่วยส่งมาเล่าให้พวกเราได้ฟังกันด้วยสิ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก brightside — เรียบเรียงโดย สัพเพเหระ
